Światło widzialne mieszczące się w zakresie fal optycznych o długości od 770 nm (światło czerwone) do 330 nm (niebieskie) nie jest wykorzystywane do transmisji informacji, m.in. z powodu możliwości łatwej jego interferencji z widmem promieniowania słonecznego. W tradycyjnej komunikacji światłowodowej stosuje się jedynie niewidzialne promieniowanie światła, głównie z zakresu fal podczerwieni IR (Infrared), znajdujące się bezpośrednio poniżej częstotliwości światła widzialnego w czterech kolejnych oknach optycznych: 850 nm (I okno optyczne), 1310 nm (II okno), 1550 nm (III okno) oraz 1625 nm (IV okno).

W dzisiejszych rozwiązaniach systemów optycznych uzyskuje się znacznie szerszy zakres częstotliwości promieniowania, mieszczących się w granicach od 700 nm do 1700 nm, i zwykle stosowanych w nietypowych aplikacjach optycznych. Do lokalizacji błędów optycznych niekiedy używa się światła widzialnego o długości 670 nm, optyczny dostęp szerokopasmowy na małym dystansie natomiast uzyskuje się za pośrednictwem promieniowania 780 nm, pochodzącego z najtańszych laserów. Promieniowanie o długości fali 1625 nm wykorzystuje się tradycyjnie do testowania włókien światłowodowych podczas ich normalnej pracy w aplikacjach długodystansowych. Bliskość pierwszego okna optycznego w stosunku do zakresu światła widzialnego powoduje, że w niektórych systemach transmisyjnych jest możliwa obserwacja promieniowania światła będącego nośnikiem informacji w światłowodzie, generowanego za pomocą diod elektroluminescencyjnych LED (Light Emitter Diode) w zakresie fal o długości 700-850 nm.

Typ zastosowanego włókna krzemowego i charakterystyka widmowa (spektralna) użytego źródła światła określają podstawowe właściwości łącza optycznego. Im węższy jest zakres widma promieniowania źródła światła (światło bardziej spójne), tym szerszy może być zakres transmitowanych przez włókno częstotliwości, a przepływność bitowa takiego strumienia -wyższa. Powszechnie do transmisji światłowodowych jako źródła światła stosuje się jeden z dwóch typowych źródeł promieniowania: łatwe do wytwarzania w masowej produkcji i tanie diody elektroluminescencyjne LED oraz diody laserowe LD, o bardziej wymagającym procesie produkcyjnym.