|
Położenie Lądy Morza Największe miasta Największe miasto i stolica Japonii (zespół miejski - 11771 tys. mieszk.), leżąca w centralnej części państwa, na południowo-wschodnich krańcach wyspy Honsiu, nad Zatoką Tokijską Oceanu Spokojnego; wielki ośrodek przemysłowy, finansowy (największy w świecie, obok Nowego Jorku i Londynu), prężny ośrodek naukowo-badawczy, kulturalny, wielki port morski. Początki Tokio wiążą się z istnieniem na terenie dzisiejszego miasta osady rybackiej Edo (Yedo), znanej już w XII w. W 1457 r. powstała tam osada obronna, w której w 1590 r. wybudowano fortecę. Od 1603 r. Edo było siedzibą szogunów Tokugawa i faktyczną stolicą Japonii. W XVIII w. Edo było prawdopodobnie największym miastem świata, liczącym około 1,5 mln mieszkańców. Obecna nazwa została nadana miastu w 1868 r., przy okazji osiedlenia się w nim cesarza i przyznania miastu statusu oficjalnej stolicy kraju. W 1872 r. duża część miasta została zniszczona w czasie wielkiego pożaru, a w 1923 r. Tokio ucierpiało wskutek trzęsienia ziemi. W czasie II wojny światowej (szczególnie w 1945 r.) miasto zostało zniszczone w około 60%, zaś po wojnie odbudowane i zmodernizowane. W latach 1945-1952 miała miejsce amerykańska okupacja japońskiej stolicy. Po 1954 r. nastąpiła bardzo szybka industrializacja miasta. W 1964 r. Tokio było gospodarzem Letnich Igrzysk Olimpijskich. Obok przemysłowo-biurowych dystryktów (takich jak Ginza i Ikebukuro) w mieście zachowały się liczne dzielnice o tradycyjnej lekkiej zabudowie. Do najcenniejszych zabytków historycznej części miasta należą: otoczony murem pałac cesarski z XVII-XIX w., liczne świątynie buddyjskie i szintoistyczne z XVII-XVIII w. (m.in. Rakanji, Meiji, Hammonji, Yasu-kuni-jinja), wrota świątyni Zōjōji. Najważniejsze muzea stolicy to: Tokijskie Muzeum Narodowe (sztuka Dalekiego Wschodu, malarstwo, rzeźba, kaligrafia), Narodowe Muzeum Sztuki Zachodniej, Tokijskie Metropolitarne Muzeum Sztuki i Narodowe Muzeum Nauki. Tokio jest od lat najdroższym miastem świata. Miasto w Japonii (1110 tys. mieszk.), położone w południowo-zachodniej części wyspy Honsiu, nad Wewnętrznym Morzem Japońskim, ośrodek prefektury o tej samej nazwie; ważny ośrodek przemysłowy, naukowy i turystyczny. Miasto zostało założone w 1594 r. na sześciu wyspach w delcie rzeki Ota. W kolejnych stuleciach miasto rozwijało się jako ważne centrum handlowe, a po 1868 r. także jako baza wojskowa. W dniu 6 VIII 1945 r. na Hiroszimę została zrzucona amerykańska bomba atomowa, zabijając bezpośrednio od 80 do 130 tys. osób i niszcząc miasto w około 70%. Wkrótce po wojnie miasto zostało odbudowane. Ofiary wybuchu bomby (wraz z ofiarami choroby popromiennej, w skutek której życie straciło ponad 300 tys. osób) upamiętnia Peace Memorial Park otwarty w 1949 r. Miasto w środkowej części Japonii (3308 tys. mieszk.), leżące niedaleko stolicy kraju, w południowo-wschodniej części wyspy Honsiu, na wybrzeżu Zatoki Tokijskiej Oceanu Spokojnego, ośrodek administracyjny prefektury Kanagawa; ważny ośrodek przemysłowy i kulturalny, największy port morski Japonii. Miasto powstało w 1858 r. z połączenia dwóch istniejących wiosek rybackich. Pomyślny rozwój miasto zawdzięczało wydaniu, już w 1859 r., dekretu, ogłaszającego Jokohamę portem otwartym. Do miasta napłynęło wówczas wielu cudzoziemców. W 1923 r. miasto zostało prawie całkowicie zniszczone wskutek potężnego trzęsienia ziemi. Podczas II wojny światowej miasto zostało poważnie zniszczone podczas trwania amerykańskich nalotów. Dzięki odbudowie po 1923 i 1945 r. Jokohama należy do najnowocześniejszych miast kraju. Miasto w środkowej Japonii (1448 tys. mieszk.), położone w południowej części wyspy Honsiu, nad rzeką Kamo; ważne centrum kulturalne, akademickie i turystyczne. Kioto pełniło funkcje stolicy Japonii od 794 r. do przeniesienia administracji centralnej do Tokio w 1868 r. Ze względu na klasę i wartość znajdujących się w mieście obiektów, Kioto nie było obiektem alianckich nalotów bombowych w czasie II wojny światowej. Wśród licznych obiektów zabytkowych, zachowanych w mieście znajduje się ponad 2000 świątyń różnych wyznań (w tym 1500 buddyjskich i 200 szintoistycznych), pałac cesarski z X-XII w., zamek Nijo oraz (na przedmieściach Kioto) - letnia rezydencja cesarza Katsura pochodząca z XVII w., skalny ogród przy świątyni Ryoanij. Miasto w środkowej Japonii (2151 tys. mieszk.), leżące na południowo-zachodnim wybrzeżu wyspy Honsiu, nad Zatoką Ise Oceanu Spokojnego, ośrodek prefektury Aichi; wielki ośrodek przemysłowy i kulturalno-naukowy. Początki Nagoi datuje się na XVII w., gdy w mieście wzniesiony został przez generała i męża stanu Iyeyasu zamek Nagoya. Szybki rozwój miasta nastąpił pod koniec XIX w. wraz z rozpoczęciem industrializacji. W 1907 r. miasto wchłonęło port Atsuta (na południe od obecnego centrum miasta). W czasie II wojny światowej Nagoja podzieliła los innych miast kraju, doznając poważnych zniszczeń. Do najważniejszych zabytków miasta należą: świątynie Atsuta i Ise z II w. (uchodzące za najstarsze w kraju) oraz Chofukuji z Nanadsudera z VIII w., a także zamek szoguna wzniesiony w 1612 r. Drugie po stolicy miasto Japonii (zespół miejski - 10601 tys. mieszk.), położone w środkowej części kraju, na południowych krańcach wyspy Honsiu, nad Zatoką Osaka Wewnętrznego Morza Japońskiego; wielkie centrum przemysłowe, handlowe, naukowe i kulturalne, ważny port morski. Osaka należy do najstarszych miast Japonii. Pierwsza osada na terenie miasta (znana pod nazwą Naniwy) istniała od początku IV w. Miasto stało się wkrótce stolicą kraju i siedzibą cesarzy (do IX w.). Nazwa Osaka została nadana miastu w XIII w. W 1583 r. miasto stało się feudalną stolicą generała Toyotomi Hideyoshi i rozwijało się jako ważny ośrodek handlowy. W 1891 r. znaczna część miasta została zburzona podczas trzęsienia ziemi. W latach 1909 i 1912 Osakę niszczyły katastrofalne pożary, a w czasie II wojny światowej miasto zostało zburzone w około 30%. W 1970 r. miasto było organizatorem wystawy Expo w 1970 r. Najcenniejsze zabytki miasta zgrupowane są na wzgórzu zamkowym i wokół niego. W mieście znajdują się liczne świątynie i klasztory buddyjskie i szintoistyczne (najstarsze z nich pochodzą z VI w.). Ze względu na dużą ilość kanałów i rzek, Osaka bywa nazywana japońską Wenecją. Największe miasto północnej Japonii (1760 tys. mieszk.), położone nad rzeką Ishikari, blisko wybrzeży Morza Japońskiego, w zachodniej części wyspy Hokkaido, ośrodek administracyjny prefektury Hokkaido; przemysłowe, kulturalne oraz turystyczne centrum wyspy, najważniejszy ośrodek sportów zimowych w Japonii. Sapporo zostało założone w 1871 r., a w 1886 r. stało się stolicą prefektury. W 1972 r. miasto było gospodarzem XI Zimowych Igrzysk Olimpijskich. W pobliżu Sapporo eksploatowana jest ropa naftowa, węgiel kamienny oraz rudy żelaza. |
Copyright © 2004 HKJ pjwstk.edu.pl, designed by Marcin Woźniak & Łukasz Staniszewski |