Położenie
Archipelag japoński, leżący u wschodnich wybrzeży kontynentu azjatyckiego, rozciąga się wąskim łukiem o długości 3.800 km, od 20°25' do 45°33' szerokości geograficznej północnej.
Ogólna powierzchnia Japonii wynosi 377.435 km2. Archipelag ten składa się z czterech głównych wysp: Honsiu, Hokkaido, Kiusiu i Sikoku (w kolejności od największej do najmniejszej), a ponadto z kilku łańcuchów wysp i tysięcy mniejszej wysepek. Honsiu zajmuje ponad 60% ogólnej powierzchni Japonii.

Lądy
Góry stanowią bardzo ważną część Japonii, zajmują prawie 70% powierzchni kraju. Większość najwyższych gór znajduje się na wyspie Honsiu. Najsłynniejsza jest oczywiście góra Fudzi. To najwyższy szczyt Japonii; ma 3776 m. W Japonii jest 67 wulkanów i prawie wszystkie są aktywne. W ubiegłych latach zdarzyło się kilka poważnych wybuchów wulkanów, które zniszczyły wiele domów i spowodowały śmierć pewnej liczby osób. W Japonii zdarzają się również trzęsienia ziemi - co roku notuje się siedem - osiem tysięcy wstrząsów. Większość z nich jest tak nieznaczna, że nikt ich nie zauważa, ale od czasu do czasu duże trzęsienia ziemi może spowodować poważne straty. Dlatego budynki projektuje się tak, aby były odporne na wstrząsy.

Morza
Jeśli jakiś kraj składa się z samych wysp, musi mieć bardzo długą linię brzegów. Zbiorniki wodne są bardzo ważną częścią krajobrazu Japonii: są tu przepiękne górskie jeziora, Morze Japońskie na zachodzie i Pacyfik na wschodzie. Archipelag Japoński leży na szlaku tropikalnych burz, zwanych tajfunami, które najczęściej zdarzają się pod koniec lata lub wczesną jesienią. Tajfuny mogą powodować powodzie, osunięcia gruntu, niszczyć zbiory i domy.

Największe miasta

HKJ Project

  • Tokio (Tokyo):
    Największe miasto i stolica Japonii (zespół miejski - 11771 tys. mieszk.), leżąca w centralnej części państwa, na południowo-wschodnich krańcach wyspy Honsiu, nad Zatoką Tokijską Oceanu Spokojnego; wielki ośrodek przemysłowy, finansowy (największy w świecie, obok Nowego Jorku i Londynu), prężny ośrodek naukowo-badawczy, kulturalny, wielki port morski. Początki Tokio wiążą się z istnieniem na terenie dzisiejszego miasta osady rybackiej Edo (Yedo), znanej już w XII w. W 1457 r. powstała tam osada obronna, w której w 1590 r. wybudowano fortecę. Od 1603 r. Edo było siedzibą szogunów Tokugawa i faktyczną stolicą Japonii. W XVIII w. Edo było prawdopodobnie największym miastem świata, liczącym około 1,5 mln mieszkańców. Obecna nazwa została nadana miastu w 1868 r., przy okazji osiedlenia się w nim cesarza i przyznania miastu statusu oficjalnej stolicy kraju. W 1872 r. duża część miasta została zniszczona w czasie wielkiego pożaru, a w 1923 r. Tokio ucierpiało wskutek trzęsienia ziemi. W czasie II wojny światowej (szczególnie w 1945 r.) miasto zostało zniszczone w około 60%, zaś po wojnie odbudowane i zmodernizowane. W latach 1945-1952 miała miejsce amerykańska okupacja japońskiej stolicy. Po 1954 r. nastąpiła bardzo szybka industrializacja miasta. W 1964 r. Tokio było gospodarzem Letnich Igrzysk Olimpijskich. Obok przemysłowo-biurowych dystryktów (takich jak Ginza i Ikebukuro) w mieście zachowały się liczne dzielnice o tradycyjnej lekkiej zabudowie. Do najcenniejszych zabytków historycznej części miasta należą: otoczony murem pałac cesarski z XVII-XIX w., liczne świątynie buddyjskie i szintoistyczne z XVII-XVIII w. (m.in. Rakanji, Meiji, Hammonji, Yasu-kuni-jinja), wrota świątyni Zōjōji. Najważniejsze muzea stolicy to: Tokijskie Muzeum Narodowe (sztuka Dalekiego Wschodu, malarstwo, rzeźba, kaligrafia), Narodowe Muzeum Sztuki Zachodniej, Tokijskie Metropolitarne Muzeum Sztuki i Narodowe Muzeum Nauki. Tokio jest od lat najdroższym miastem świata.

  • Hiroszima (Hiroshima):
    Miasto w Japonii (1110 tys. mieszk.), położone w południowo-zachodniej części wyspy Honsiu, nad Wewnętrznym Morzem Japońskim, ośrodek prefektury o tej samej nazwie; ważny ośrodek przemysłowy, naukowy i turystyczny. Miasto zostało założone w 1594 r. na sześciu wyspach w delcie rzeki Ota. W kolejnych stuleciach miasto rozwijało się jako ważne centrum handlowe, a po 1868 r. także jako baza wojskowa. W dniu 6 VIII 1945 r. na Hiroszimę została zrzucona amerykańska bomba atomowa, zabijając bezpośrednio od 80 do 130 tys. osób i niszcząc miasto w około 70%. Wkrótce po wojnie miasto zostało odbudowane. Ofiary wybuchu bomby (wraz z ofiarami choroby popromiennej, w skutek której życie straciło ponad 300 tys. osób) upamiętnia Peace Memorial Park otwarty w 1949 r.

  • Jokohama (Yokohama):
    Miasto w środkowej części Japonii (3308 tys. mieszk.), leżące niedaleko stolicy kraju, w południowo-wschodniej części wyspy Honsiu, na wybrzeżu Zatoki Tokijskiej Oceanu Spokojnego, ośrodek administracyjny prefektury Kanagawa; ważny ośrodek przemysłowy i kulturalny, największy port morski Japonii. Miasto powstało w 1858 r. z połączenia dwóch istniejących wiosek rybackich. Pomyślny rozwój miasto zawdzięczało wydaniu, już w 1859 r., dekretu, ogłaszającego Jokohamę portem otwartym. Do miasta napłynęło wówczas wielu cudzoziemców. W 1923 r. miasto zostało prawie całkowicie zniszczone wskutek potężnego trzęsienia ziemi. Podczas II wojny światowej miasto zostało poważnie zniszczone podczas trwania amerykańskich nalotów. Dzięki odbudowie po 1923 i 1945 r. Jokohama należy do najnowocześniejszych miast kraju.

  • Kioto (Kyoto):
    HKJ Project Miasto w środkowej Japonii (1448 tys. mieszk.), położone w południowej części wyspy Honsiu, nad rzeką Kamo; ważne centrum kulturalne, akademickie i turystyczne. Kioto pełniło funkcje stolicy Japonii od 794 r. do przeniesienia administracji centralnej do Tokio w 1868 r. Ze względu na klasę i wartość znajdujących się w mieście obiektów, Kioto nie było obiektem alianckich nalotów bombowych w czasie II wojny światowej. Wśród licznych obiektów zabytkowych, zachowanych w mieście znajduje się ponad 2000 świątyń różnych wyznań (w tym 1500 buddyjskich i 200 szintoistycznych), pałac cesarski z X-XII w., zamek Nijo oraz (na przedmieściach Kioto) - letnia rezydencja cesarza Katsura pochodząca z XVII w., skalny ogród przy świątyni Ryoanij.

  • Nagoja (Nagoya):
    Miasto w środkowej Japonii (2151 tys. mieszk.), leżące na południowo-zachodnim wybrzeżu wyspy Honsiu, nad Zatoką Ise Oceanu Spokojnego, ośrodek prefektury Aichi; wielki ośrodek przemysłowy i kulturalno-naukowy. Początki Nagoi datuje się na XVII w., gdy w mieście wzniesiony został przez generała i męża stanu Iyeyasu zamek Nagoya. Szybki rozwój miasta nastąpił pod koniec XIX w. wraz z rozpoczęciem industrializacji. W 1907 r. miasto wchłonęło port Atsuta (na południe od obecnego centrum miasta). W czasie II wojny światowej Nagoja podzieliła los innych miast kraju, doznając poważnych zniszczeń. Do najważniejszych zabytków miasta należą: świątynie Atsuta i Ise z II w. (uchodzące za najstarsze w kraju) oraz Chofukuji z Nanadsudera z VIII w., a także zamek szoguna wzniesiony w 1612 r.

  • Osaka:
    Drugie po stolicy miasto Japonii (zespół miejski - 10601 tys. mieszk.), położone w środkowej części kraju, na południowych krańcach wyspy Honsiu, nad Zatoką Osaka Wewnętrznego Morza Japońskiego; wielkie centrum przemysłowe, handlowe, naukowe i kulturalne, ważny port morski. Osaka należy do najstarszych miast Japonii. Pierwsza osada na terenie miasta (znana pod nazwą Naniwy) istniała od początku IV w. Miasto stało się wkrótce stolicą kraju i siedzibą cesarzy (do IX w.). Nazwa Osaka została nadana miastu w XIII w. W 1583 r. miasto stało się feudalną stolicą generała Toyotomi Hideyoshi i rozwijało się jako ważny ośrodek handlowy. W 1891 r. znaczna część miasta została zburzona podczas trzęsienia ziemi. W latach 1909 i 1912 Osakę niszczyły katastrofalne pożary, a w czasie II wojny światowej miasto zostało zburzone w około 30%. W 1970 r. miasto było organizatorem wystawy Expo w 1970 r. Najcenniejsze zabytki miasta zgrupowane są na wzgórzu zamkowym i wokół niego. W mieście znajdują się liczne świątynie i klasztory buddyjskie i szintoistyczne (najstarsze z nich pochodzą z VI w.). Ze względu na dużą ilość kanałów i rzek, Osaka bywa nazywana japońską Wenecją.

  • Sapporo:
    Największe miasto północnej Japonii (1760 tys. mieszk.), położone nad rzeką Ishikari, blisko wybrzeży Morza Japońskiego, w zachodniej części wyspy Hokkaido, ośrodek administracyjny prefektury Hokkaido; przemysłowe, kulturalne oraz turystyczne centrum wyspy, najważniejszy ośrodek sportów zimowych w Japonii. Sapporo zostało założone w 1871 r., a w 1886 r. stało się stolicą prefektury. W 1972 r. miasto było gospodarzem XI Zimowych Igrzysk Olimpijskich.
    W pobliżu Sapporo eksploatowana jest ropa naftowa, węgiel kamienny oraz rudy żelaza.

  • Copyright © 2004 HKJ pjwstk.edu.pl, designed by Marcin Woźniak & Łukasz Staniszewski