Dzień Szacunku dla Starszych - "Keiro-no Hi" (wolny od pracy)

W 1951 roku ustanowiono "Toshiyori-no Hi" czyli Dzień Starszych Ludzi. W 1966 roku przemianowano nazwę na "Keiro-no Hi" czyli Dzień Szacunku dla Starszych i ustanowiono świętem narodowym.
Święto jest stosunkowo młode i nie ma jeszcze ustalonych tradycji. Zazwyczaj organizowane są spotkania kulturalne i sportowe dla emerytów w lokalnych domach kultury. W szkołach podstawowych dzieci rysują obrazki lub wykonują ręcznie robione upominki dla dziadków lub pensjonariuszy domów starców.
Dzień ten przypomina też o konieczności zastanowienia się nad lepszą opieką dla starszych, docenienia ich wkładu w rozwój społeczeństwa japońskiego.
"Keiro-no Hi" mimo, że przypomina polski Dzień Dziadka i Babci "w jednym", nie jest obchodzony tak rodzinnie, jak w Polsce. Metropolitalny Urząd Miasta Tokio 14 września przygotowuje uroczystości dla najstarszych mieszkańców prefektury. Burmistrz Tokio odwiedza stulatków i obdarowuje ich pamiątkowymi upominkami.

Japonia przoduje w długości życia na świecie. W 2002 roku średnia długość życia mężczyzn wynosiła 78,32 a kobiet 85,23 lat. Populacja stulatków i starszych rośnie o tysiąc każdego roku i w 1996 roku wynosiła 7373 osób.
Populacja 65 i ponad 65 latków 1 kwietnia 1997 roku wynosiła 19,44 miliona i według Rządowej Agencji stanowiła 15,4 % całkowitej ilości ludności Japonii, czyli na co 6,5 obywatela przypadał jeden Japończyk 65 letni (i starszy).
Przewiduje się, że w 2010 roku, co piąta osoba w Japonii będzie w wieku 65 i powyżej.
Japońskie społeczeństwo starzeje się w zastraszającym tempie i dlatego takie święto, jak Dzień Szacunku dla Starszych nabiera szczególnego znaczenia.