Podsumowanie

Imperatywne języki programowania, w tym języki obiektowe, są wyposażone w mechanizmy procedur.

Ich istotą jest to, że:

• Hermetyzują dowolnie skomplikowane obliczenia,
  
  • Ich wnętrze jest niedostępne z zewnątrz,
    
  • Mogą być wywoływane z wielu miejsc,
    
  • Ich przystosowanie do konkretnego celu następuje poprzez określenie parametrów lub poprzez efekty uboczne (czyli korzystanie ze stanu spoza danej procedury lub zmiany tego stanu).
    

Procedury mogą być dalej podzielone na:

• Procedury właściwe i procedury funkcyjne (zwane też funkcjami);
  
• Procedury i metody;
  
• Procedury znajdujące się po stronie programu aplikacyjnego i przechowywane w bazie danych.
  

Procedury właściwe nie zwracają wyniku, nie mogą więc być użyte jako składniki wyrażeń, zaś procedury funkcyjne zwracają wynik i przez to ich wywołania są szczególnymi przypadkami wyrażeń.

Jeżeli chodzi o podział na procedury i metody, różnica dotyczy miejsca logicznego ulokowania kodu procedur oraz sposobu ich wywołania. Procedury są zwykle ulokowane w określonych jednostkach programu, np. w modułach. Metody są ulokowane logicznie w klasach.