Wiele aplikacji wymaga wyłącznie wiedzy statycznej, wykorzystywanej podczas kompilacji. Specyfikacja w OMG IDL jest kompilowana lub translowana w kod specyficzny dla danego języka programowania, w którym jest pisana aplikacja, zgodnie z odwzorowaniem językowym. Ten kod następnie jest wbudowany w aplikację. Zmiany w środowisku w zakresie obiektów przetwarzanych przez tę aplikację wymagają zmiany aplikacji.
Istnieją aplikacje, dla których wiedza statyczna jest mało praktyczna. Np. aplikacje obce (np. oparte o Microsoft COM) chcą dostać się do obiektów CORBA. Ich zmiana i ponowna kompilacja po każdej zmianie specyfikacji w IDL spowodowałaby trudności. Alternatywą jest dynamiczny dostęp i wykorzystanie informacji o typie.

Zastosowanie tego udogodnienia jest istotne dla wołań dynamicznych

Powiązane obiekty, zorganizowane tak, jak na poniższym rysunku. Każdy obiekt przechowuje informacje o odpowiednim elemencie wyrażenia IDL. Nawigacja od obiektu do obiektu - zgodnie ze strzałkami. Np. po donawigowaniu do InterfaceDef pewnego interfejsu można nawigować do AttributeDef zdefiniowanego w ramach tego interfejsu

ANIMACJA: