(1kB) INFO
(1kB) Sylabus
(1kB) Wykłady
IV. OMG CORBA, cz. 4
- 1. Wołanie statyczne: krok po kroku
- 2. Nasz pierwszy program w CORBA: Counter
- 3. Counter: wyrażenie IDL
- 4. Counter: klasy i interfejsy Java generowane przez prekompilator
- 5. Jakie to są pliki?
- 6. Counter: Pieniek klienta generowany automatycznie
- 7. Counter: Szkielet serwera generowany automatycznie
- 8. Counter: interfejs w Java generowany z IDL
- 9. Counter: przykład klasy implementującej interfejs w IDL
- 10. Counter: Główny program serwera
- 11. Counter: Szkielet wypełniony implementacją
- 12. Counter: program klienta (nasza aplikacja)
- 13. Wołanie dynamiczne: krok po kroku
- 14. Protokoły pomiędzy ORB-ami
- 15. Rodzaje usług obiektowych
- 16. Zasady projektowania usług obiektowych
(1kB) Skorowidz
(1kB) Wyście:
Wyklad IV. Wprowadzenie do OMG CORBA, część 4 (KURS SSR)
I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV
« poprzedni punkt   następny punkt »

1. Wołanie statyczne: krok po kroku

  1. Zdefiniuj interfejsy serwera (klasy obiektów) używając IDL. Interfejsy w IDL informują klienta o obiektach, które są w zasięgu ORB, o ich atrybutach, o metodach, które wolno stosować, o parametrach i wyniku tych metod, oraz o wyjątkach, które mogą być powodowane przez metody.
  2. Wprowadź definicję interfejsu do repozytorium interfejsów, używając do tego celu specjalnego udogodnienia. Informację tę mogą wykorzystywać programy aplikacyjne np. dla celów wołań dynamicznych
  3. Zastosuj prekompilator do definicji interfejsów w IDL. Typowy prekompilator CORBA wyprowadza co najmniej trzy rodzaje kodu wyjściowego:
    1. pniaki klienta dla metod zdefiniowanych w IDL. Pniaki te są używane przez program klienta w celu statycznego dostępu do obiektów.
    2. szkielety serwera, określające nagłówki metod (+ inne informacje), które mają być zaimplementowane po stronie serwera.
    3. Specyficzną dla danego języka programowania definicję klasy (np w Java lub C++)
    1) i 3) nie wymagają dalszych zabiegów, 3) musi być zapełnione kodem.
  4. Dodaj kod po stronie serwera do szkieletu wyprodukowanego przez wyrażenie IDL. Kod ten implementuje metody zdefiniowane w wyrażeniu IDL.
  5. Skompiluj ten kod, używając w tym celu normalnego kompilatora wybranego języka programowania.
  6. Zarejestruj obiekty serwera w Repozytorium Implementacji. ORB używa tej informacji celem zlokalizowania aktywnych obiektów lub celem wykonania ich aktywacji. Rejestracja obiektów wymaga napisania programu o dość standardowej budowie.
  7. Utwórz instancje obiektów na serwerze. W czasie startu aplikacji, Adapter Obiektów znajdujacy się na serwerze może tworzyć obiekty, które będą obsługiwać odległe wołania metod ze strony klienta. CORBA definiuje specjalne strategie Adaptera Obiektów, które są używane do tworzenia i zarządzania tego rodzaju obiektami.
  8. Zaimplementuj kod aplikacji klienta, która będzie używać obiektów serwera wcześniej zdefiniowanych, zaimplementowanych i utworzonych.
  9. Skompiluj ten kod używając normalnego kompilatora wybranego języka programowania. Nie zapomnij o dołaczeniu podczas kompilacji pliku z pieńkiem klienta utworzonym z wyrażenia IDL.
Podana wyżej procedura jest typowa, ale może mieć wiele odmian. Niektóre kroki mogą być pominięte, np. nie ma potrzeby definiowania wyrazenia IDL, jeżeli zostało ono wcześniej wprowadzone do Interface Repository i został już utworzony wcześniej pieniek klienta.

« poprzedni punkt   następny punkt »