INFO
Sylabus
Standard ODMG, część 2
1. Plan wykładu
2. Typy abstrakcyjne, typy konkretne, polimorfizm, wielo-dziedziczenie
3. Ekstensje, klucze
4. Obiekty
5. Kolekcje
6. Literale
7. Użycie deklaracji struktur
8. Deklaracje atrybutów
9.Związki
10. Operacje
11. Wyjątki
12. Metadane
13. Transakcje
Skorowidz
Wyście:
Wyklad VIII. Wprowadzenie do standardu ODMG, część 2:
Model obiektowy (KURS SSR)
I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV
« poprzedni punkt   następny punkt »

3. Ekstensje, klucze (extents, keys)

Ekstensja typu jest zestawem aktualnie istniejących obiektów danego typu. ODMG używa tego terminu dla oznaczenia specjalnej struktury danych skojarzonej z danym typem, która przechowuje wszystkich wystąpienia tego typu.

Typ A posiada ekstensję EA
Typ B posiada ekstensję EB
B jest podtypem A
(1kB) Zbiór EA zawiera zbiór EB

W modelu relacyjnym każda deklaracja typu jest obowiązkowo kojarzona z jego ekstensją (deklaracja relacji jest kojarzona z samą relacją). Ta własność jest często krytykowana. W ODMG projektant bazy danych może zadecydować, czy deklarowany typ ma być skojarzony z ekstensją, czy też nie.

Klucz: atrybut lub zestaw atrybutów, których wartości identyfikują obiekt w sposób unikalny. ODMG nie zakłada konieczności deklarowania kluczy. Zadeklarowanie unikalnego klucza wymaga wcześniejszego zadeklarowania ekstensji
(1kB)

4. Obiekty

Aspekty obiektu:

(1kB) Identyfikator, który jest używany przez OSZBD w celu odróżnienia obiektu od innych obiektów oraz w celu odszukania obiektu. Indentyfikatory są wewnętrzne (nieczytelne; różnica z kluczami pierwotnymi w modelu relacyjnym) i unikalne w ramach jednego składu obiektów (storage domain). Literale nie mają identyfikatorów; np. liczba 3.14 lub ciąg znaków “ala ma kota”. Obiekty mające identyfikatory są zmienialne (mutable); literale są niezmienialne (immutable).
(1kB) Nazwa, przeznaczona dla wygodnej identyfikacji obiektu przez programistów lub użytkowników. Nazwa obiektu ma “zewnętrzną” semantykę dla użytkownika. Obiekt może mieć wiele nazw (ale zwykle ma jedną). Zakresem unikalności nazw jest cała baza danych. Możliwe jest tworzenie hierarchicznych przestrzeni nazw oraz przestrzeni obejmujących wiele baz danych.
(1kB) Tworzenie, odnoszące się do sposobu w jaki obiekty są tworzone przez programistę. Obiekty są tworzone przez operację new, umieszczoną w interfejsie ObjectFactory.
(1kB) Czas życia, określający rodzaj i sposób zarządzania pamięcią użytą do przechowania obiektu. Rozróżnia się obiekty ulotne (transient) oraz trwałe (persistent). Ten sam typ może określać ulotne i trwałe obiekty
(1kB) Struktura, ustalająca czy obiekt jest “atomowy” czy też złożony z innych obiektów. Obiekty złożone z innych obiektów są określane jako “kolekcje”.

« poprzedni punkt   następny punkt »