Zbyt maksymalistyczne cele, zbyt wolne tempo rozwoju, nie nadążanie za rozwojem współczesnych technologii (Konkurenci: DCOM, serwisy Internet’u).

Niski poziom abstrakcji, zbytnie przywiązanie do szczegółów technicznych jęz.prog. niskiego rzędu takich jak C++ i protokółów transportowych (przypadek podobny do DBTG CODASYL). Jako konsekwencja -współdziałanie i przenaszalność jest często trudne do osiągnięcia.

Tendencja do rozrostu standardu w kierunku nowego języka programowania, z rozbudowanymi specjalizacjami “pionowymi” i “poziomymi”.

Ograniczenia modelu danych: brak rozdzielenia typów i “interfejsów”, brak niektórych typów masowych (wielozbiorów), brak relatywizmu i ortogonalności typów,

Problemy wydajności: komunikacja klient-serwer na poziomie dostępu do pojedynczych obiektów jest dla wielu aplikacji nieakceptowalna. Konieczna jest komunikacja makroskopowa, np. w stylu (optymalizowanych) języków zapytań takich jak SQL lub OQL.

Problem bezpieczeństwa nie jest dotychczas traktowany z wystarczającą uwagą.