Moduły (modules) są zbiorami interfejsów zgrupowanych pod jedną nazwą. Moduł wyznacza zakres nazw: nazwy wewnątrz modułu nie kolidują z nazwami z innych modułów. Nazwa z wnętrza modułu musi być kwalifikowana nazwą modułu, np.

  Bank :: Konto 

Interfejs definiuje zbiór operacji, które klient może wywoływać w stosunku do obiektu. Jest to specyfikacja obiektu, która opisuje metody, parametery metod, typy danych i wyjątki. Interfejs nie zawiera implementacji.

Interfejs może mieć atrybuty i każdy z tych atrybutów posiada automatycznie dwie metody get (daj wartość) oraz set (podstaw wartość).

Atrybut może być readonly (tylko do czytania).

Interfejs może być definiowany z użyciem dziedziczenia (inheritance) lub wielo-dziedziczenia (multiple-inheritance).

Wyjątki służą do obsługi błędów (mogą mieć także inne zastosowania). Możliwe są dwa typy wyjątków: wyjątki systemowe (standardowe dla CORBA) oraz wyjątki użytkownika (definiowane w specyfikacji IDL). Wyjątek jest strukturą danych zawierającą atrybuty informujące np. o przyczynach powstania wyjatku.

Kontekst jest to obiekt zawierający listę własności specyficznych dla klienta. Jest to dodatkowy parametr operacji pozwalający np. ustalić, który klient żąda danej usługi.

Operacja jest elementem proceduralnym, którą klient może zastosować w stosunku do obiektu.

Sygnatura operacji specyfikuje jej nazwę, typ wyniku, nazwy i typy parametrów, tryb określający, czy parametr jest wejściowy czy wyjściowy, oraz nazwę wyjątku skojarzoną ew. z lokalnym kontekstem klienta.

Domyślnie wykonywanie operacji jest synchroniczne, tj. po wywołaniu operacji aplikacja klienta czeka na jej zakończenie. Możliwe są inne tryby wykonywania operacji (oneway) .

Typ danych używany do opisu wartości parametrów, atrybutów i zwracanych wartości.