INFO
Sylabus
OMG CORBA, cz. 3
1. IDL: Dziedziczenie interfejsów
2. IDL: Struktury i Unie
3. IDL: Tablice, synonimy, stałe
4. IDL: odwzorowania językowe
5. Repozytorium interfejsów
6. Struktura repozytorium interfejsów
7. Repozytorium implementacji
8. Repozytoria interfejsów i implementacji
9. Adaptery obiektów
10. Role adapterów obiektów
11. BOA i POA
12. Co to są “osłony”?
13. Osłona: różne architektury
14. Osłona wewnętrzna i zewnętrzna
15. Grupowanie implementacji w osłony
16. Scenariusz zarządzania obiektami
17. Referencje
18. Statyczne vs. dynamiczne wołania metod
19. Mechanizm refleksjii
Skorowidz
Wyście:
Wyklad III. Wprowadzenie do OMG CORBA, część 3 (KURS SSR)
I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV
« poprzedni punkt   następny punkt »

17. Referencje

Referencje do obiektu nie sa tym samym co OID:
  • mogą nie być unikalne
  • OID wymaga centralnego zarządzania (rozstrzyganie unikalności), co może powodować wąskie gardła
  • OID nie jest wygodny dla zastosowań spadkowych

  • Budowa referencji
    (efektywnie unikalna):
    Id interfejsu Dane referencyjne Id implementacji
    Z punktu widzenia klienta, obiekt jest dostępny poprzez ORB z użyciem referencji
    Pojedyńczy obiekt może mieć wiele referencji (nie zalecane).
    Porównanie referencji nie jest zdefiniowane i nie jest zalecane.
    Referencja może być NULL
    Referencja jest nieczytelna (opaque), ale można dokonać konwersji na string i spowrotem.
    Dane referencyjne (klucz relacji, Pesel, etc.) są sekwencją do 1024 bajtów.

    Wyszukiwanie referencji - np. poprzez serwis nazwowy

    18. Statyczne vs. dynamiczne wołania metod

    Zalety statycznego wołania metod:

  • Łatwiejsze do programowania: odległa metoda jest wołana w programie tak samo jak metoda lokalna, z taką samą techniką określania prarametrów. Jest to naturalna forma programowania.
  • Skuteczna kontrola typu: jest wykonywana podczas czasu kompilacji.
  • Dobra wydajność: analiza składniowa, kontrola typu i wiązanie są wykonane podczas czasu kompilacji, nie muszą one być wykonywane dynamicznie.
  • Samo-dokumentacja: programy są czytelne i łatwo zrozumiałe.
  • Zalety dynamicznego wołania metod:

  • Elastyczność: możliwość reakcji na dynamiczne zmiany w środowisku obiektów, np. dodanie nowego interfejsu.
  • Generyczność: możliwość programowania aplikacji ogólnych, działających na dowolnym środowisku obiektów i interfejsów, takich jak. np. przeglądarka obiektów.
  • « poprzedni punkt   następny punkt »